Vakantieverslag (dag 10)

Na het ontbijt was het zover om de eerste 800 km richting Holland te rijden. De schatting was om 17.20 aan te komen bij onze overnachtinghotel. Maar door files, tunnels en ongelukken onderweg kwamen we pas om 20.20 aan. Morgen nog ongeveer 650 km en dan zijn we weer thuis en zien wij onze zoon na 3 weken weer en April na 11 dagen

Vakantieverslag (dag 9)

Onze laatste dag vandaag in Toscane. Om toch niet met lege handen naar Holland terug te gaan hebben we weer een bezoekje gebracht aan de winkelstraatjes van Siena. Voor onze gastvrouw hebben we een leuk boeket laten maken. Het is altijd fijn om een attentie te geven als je toch langer op 1 plek blijft. Gelukkig hadden we hierna genoeg tijd om voor het laatst in de zon te zitten en te zwemmen. Op de boerderij heb ik natuurlijk wijn uit de streek gekocht.
Omdat wij de diners op de boerderij nuttigden, had onze laatste maal iets extra. Heerlijke karbonade en worst van eigen makelij geroosterd. Hmmm. Hier hebben we meegemaakt dat het leven in Italië draait om goed eten. Een bijzonderheid is dat de tomaten van hier niet alleen groot zijn maar ook zeer smakelijk. En omdat Arjéh dat ook kenbaar had gemaakt in het begin, hebben we vaak tomaat op allerlei manieren gekregen. We hebben zelfs 1 keer gegeten van een tomaat die 1 kg woog.

Vakantieverslag (dag 8)

Vele wegen leiden naar Rome is een gezegde.(De Romeinse staat is ontstaan uit de stadstaat van Rome in de landstreek van Latium in Italië, volgens de legende gesticht in 753 v. Chr. door Romulus en Remus).Vanaf onze verblijfplaats naar de hoofdstad Rome was toch 2 uurtjes met de auto. Mijn eerste indruk van Rome is: mooi, groot en vies. Mooi, om de historische oude gebouwen; groot omdat je de stad niet in een paar uurtjes kan bezichtigen en vies omdat er zoveel roet, vuil en smog is.

Vakantieverslag (dag 7)

Vanaf het ontbijt tot diner hebben we de zon aanbeden ;-) Allebei "gewapend" met boeken en versnaperingen hebben we onze lichaamskleur opgevijzeld.

Vakantieverslag (dag 6)

Vandaag zijn we richting kust gegaan. Naar het bekende San Gimignano (is een middeleeuws stadje in de provincie Siena; trekt veel toeristen, vooral vanwege de bijzondere middeleeuwse architectuur) en Volterra. Alles wat je aan bijzonderheden miste in San Gimignano vond je wel in Volterra. Een klein stadje waarbij je je in de Middeleeuwen waande. Een dorpje tussen Siena en de kust. Alleen al de autotocht er naar toe was al fantastisch. Te vergelijken met Cortona. Zeker een aanrader. Bekend om de albasten, bezochten we het Palazzo di Viti een privé residentie van de Vitti familie waar er 12 kamers opengesteld zijn voor het publiek. Een familie die handelde in albasten en van verre reizen heel veel mooie waardevolle spullen meebrachten.
Morgen, zondag wordt een rustdag. Een dag om lekker bij het zwembad in de zon te liggen.

Vakantieverslag (dag 5)

Het is al vrijdag, de dagen gaan snel. De mooie omgeving vol met velden van zonnebloemen maken de vergezichten heel mooi. Net als in Siena was het slim om buiten het centrum te parkeren. Arezzo is de stad van het district waar wij in vertoeven. Ik had best veel van deze stad verwacht. Het viel mij tegen. Natuurlijk bekend om zijn goud en sieraden. Maar voor mij toch de kleinere dorpjes en minder toeristisch. Hier bezochten we toch de reproducties van machinerieën door Leonardo da Vinci bedacht en ontworpen. Onze weg vervolgde in de hete zon naar Cortona, een dorp op een berg met vele vergezichten en een gezellig stadje om te vertoeven. Hier hebben we ook lekkere koffie gedronken en wat gegeten. Boven op de top kon je kijken op het bekende Lago di Trasimero. De grens tussen Toscane en Umbrië.
Tot op heden dineren wij op de boerderij. (3 gangen). Simpel doch heerlijk en vers.

Vakantieverslag (dag 4)

Na een goede nachtrust begonnen we stipt 09.00 uur aan het ontbijt. Hier op de boerderij is het regime strak. Ontbijt en diner beginnen precies op tijd. (lijkt wel een werkvakantie, maar dit valt reuze mee)
Vandaag zijn wij naar Siena gereden om de beroemde Dom kerk te bezichtigen. Omdat de binnenstad op een berg is kon je net buiten het centrum met een kilometers lange roltrap in het centrum komen. Dit is zeker een uitkomst. Want met 36° naar boven klimmen over de aloude plaveisels van het stadje is geen sinecuur. Na enkele uren gedoold te hebben, zijn we net als de Italianen warm gaan lunchen met wijn en cappuccino ernaast. Terug bij ons verblijfplaats zijn we lekker in het zwembad gaan dobberen en soezen.
Morgen gaan wij naar Arezzo en Cortona. En als de temperatuur het toelaat misschien ook nog naar Lago di Trasimeno.

Vakantieverslag (dag 3)

Na een heerlijk ontbijt en nog even babbelend hebben we dit adres verlaten om vervolgens naar het zuiden te rijden. Lucignano een plek die je net als Cremia niet zomaar op de kaart tegen komt.
Na ruim 6 uur reizen waren we er eindelijk. Een heel ander soort verblijf op een biologische boerderij, maar ook grote kamer met terras en niet te vergeten een zwembad. We besloten na deze lange reis om maar op de boerderij te eten. Diner was voortreffelijk en gezond. Een heel andere ambiance dan die van een dag tevoren. Maar dat maakt het verblijf hier wel leuk. Hoe we de andere dagen gaan doorbrengen is nu nog een verrassing.

Ondertussen is zoonlief vandaag wel terug gekomen uit Zuid Frankrijk. Het is fijn om te weten dat hij nu veilig thuis is en dat hij langzaam weer in het ritme van alledag kan komen. Want nu hij ingeloot is voor zijn studie, kan hij zich daar straks helemaal op gaan concentreren.

Vakantieverslag (dag 2)

De tweede dag begon na een goed ontbijt richting Basel (de grens met Zwitserland). Bij de grens werd ik acuut bevangen met stress en stommiteit. Omdat Zwitserland niet tot de EU behoort moet je bij de grensovergang je paspoort laten zien. Ook wij, en tot mij ontsteltenis had ik niet mijn eigen paspoort maar die van zoonlief mee. Dus kan je de paniek en achteraf het komische er van begrijpen. Gelukkig hebben Marjolein en Rik ons uit deze hachelijke situatie kunnen redden, door een kopie van mijn thuisgelaten paspoort te kunnen faxen. Natuurlijk heeft de Duitse politie via het Nederlandse Consulaat toestemming gegeven om door te reizen, maar al bij al heeft mijn grote stommiteit ons 2 uur vertraging opgeleverd.(gelukkig konden we er wel om lachen!!)

Toen wij bijna in de buurt van onze bestemming waren kregen wij toch wel plotseling mot. Omdat ik de navigator ben tijdens deze reis en Carla (de vrouwelijke stem van het navigatiesysteem) enkel voor de lol mee navigeert, liet weten scherp links af te moeten en Carla helemaal niks zei was manlief toch wel boos. Achteraf had ik toch wel gelijk, en zijn we uiteindelijk in Motto (Cremia) aangekomen. Na een warm welkom door de eigenaars voelden we ons meteen thuis. Jammer dat we maar 1 nachtje hier bleven. Om toch nog iets gezien te hebben wat niet echt toeristisch is, werd ons aanbevolen om nar Blėglia te rijden om daar vandaan een ultiem uitzicht te hebben over Menaggio en een groot deel van het Lago di Como. De voettocht naar dit uitzicht was ongeveer een half uur (door het bos)en was zeker de moeite waard. De rust en schoonheid van deze omgeving maakt je toch wel even stil. De vele kronkelige bochten en wegen op de bergen waren ook een ervaring op zich. Want in het verkeer zijn de Italianen slechte bestuurders. Terug in onze kamer en suite genoten we van het uitzicht op de bergen en het meer, tot wij werden uitgenodigd om samen met de gastvrouw en heer te genieten van lekker kopje Italiaanse koffie op het terras. De ontmoeting met deze mensen was kort maar heftig. Want de volgende dag hadden we toch moeite om afscheid te nemen van deze warme en fijne mensen. Het klikte meteen en ik weet zeker dat wij terug gaan naar deze mensen.

Vakantieverslag (dag 1)

Onze 1ste dag zijn we heel relaxed begonnen, door om een uur of 10 te vertrekken. Voor mij was dat even switchen omdat de opzet was geweest om maandag avond reeds op de plaats van bestemming te zijn. De voorspoedige reis via de Duitse wegen tot dicht bij de Zwitserse grens liep voorspoedig. In Freiburg aangekomen toch eerst een middagdutje gedaan alvorens deze studentenstad onveilig te maken. Zeker een stadje om naar terug te komen.

Ingeloot

Nu, zoonlief is ingeloot voor zijn studie "Journalistiek" op de HS Windesheim, is het echt serieus. Het studentenleven kan beginnen. Het zoeken van een weekendbaantje etc. staat allemaal voor de deur.

WK finale 2006

Na een verrassende slotfase van de WK voetbal finale kregen wij een sms uit Frankrijk dat het de Italianen niet gegund was om te winnen, want nu liepen alle Fransen en vakantiegangers in het land een groots feestje mis. Ach...de Arieland crew moet maar een andere reden vinden voor het bouwen van een feestje. En wij, wij verheugen ons op een bezoek aan het winnende land.

Genieten

Niet alleen voor ons is het genieten in zo'n poedelbad, maar ook voor onze hond. Helemaal in haar eigen bootje geniet zij van het gedobber en de heerlijke zon. Misschien ook een zonnebril voor haar aanschaffen?

Vertrek naar Zuid Frankrijk

Eindelijk is het zover! Vandaag vertrekt zoonlief met zijn Arielandcrew naar Zuid Frankrijk voor een welverdiende zomervakantie. De 1ste keer zonder zijn ouders en zijn ouders voor het eerst voor lange tijd zonder hem op vakantie. Een goede start voor mij om zoonlief los te laten en een goed begin voor hem om te laten zien dat hij best zijn eigen boontjes kan doppen. Tja het huis is leeg, geen vrienden over de vloer, geen "takke-muziek" en de hond die mist haar baasje wel.

Geslaagd BBQ

Een huis vol gasten, een goede catering en natuurlijk een zoon die dolblij is dat iedereen gekomen is van zo ver om hem te feliciteren met zijn diploma! Het zomerse weer maakten de dag compleet. Nu gaat het echte studentenleven beginnen. Eerst zonder zijn pa en ma op vakantie en dan een vakantiebaantje zoeken om vervolgens na de vakantie met de opleiding te beginnen.

BBQ Zonnedael

Het jaarlijks terugkerende BBQ van de straatvereniging was met minder aanwezigen dan vorig jaar toch geslaagd. Niet alleen de heerlijk BBQ maar ook de entertainment van een jonge Brummense Band die tijdens het Lentepop ook had opgetreden. En niet vergeten het alom bekende liedje Chihua hua.