De Laatste Dag

Zaterdag 31 december 2005, de allerlaatste dag van het jaar. Het vuurwerk vliegt je om de oren, en overal kan je oliebollen, appelflappen en warme chocolademelk en andere alcoholische dranken tot je nemen. Het zit er bijna op. In vele huiskamers worden de talloze tv zenders bekeken of wordt er gewoon gezellig met elkaar spellletjes gespeeld. Het afgelopen jaar heb ik als druk, zwaar en bijzonder ervaren. Veel geleerd en gedaan, veel ondernomen maar vooral veel wijzer geworden.

Wat 2006 zal brengen kunnen we niet voorzien. Het is mij in ieder geval niet gelukt om in die "glazen bol" te kijken. Voornemens.....iedereen heeft die aan het eind van elk jaar. Een voornemen zou je elke keer moeten nemen als je merkt dat je iets anders of beter kan. En niet wachten tot 31 december en een oliebol met een glas champagne.
Dit is zeker niet veranderd: mijn praktische en soms cynische kijk op de wereld. Want mijn belangrijkste voornemen bestaat al tijden: namelijk zoveel mogelijk met mijn man en zoon genieten van alle mooie en minder mooie dingen die we dagelijks gepresenteerd krijgen. In iedergeval altijd proberen er het beste van te maken. En soms doe je dat met je vrienden en familie.

1 Dag en 15 minuten

Over precies 24 uur en 15 minuten zal voor miljoenen aan vuurwerk 2005 uitgeknald worden en 2006 met open armen worden ontvangen. Of zoals het hier in het Oosten aan toe gaat: karbiet afschieten. Voor alle dieren is het rond deze tijd zielig om dier te zijn. Voor mij gaan de dagen snel voorbij en merk ik dat het nu even goed een ander dag van het jaar had kunnen zijn. Of te wel waar blijft de tijd........

Simche en Sorres

"Simche moet je vieren, sorres komt vanzelf of je 88 bent of een jaar of 11, vier het vrij en blij dat je leeft, dat je geeft en je sorres is voorbij". Een gezongen tekst van het Joods Cabaret duo Kwatsch. Een chanoekaviering is altijd leuk en verfrissend om mee te maken. En als je goed oplet hoor je in het dagelijks leven veel jiddische termen in ons taalgebruik. Zoals, porem, mokum sorres, mesjogge, kwatsch, simche, mazzeltov, toges enz...
De Nederlandse taal is een levendige taal met daarbij de laatste perikelen rondom "de taal" in het achterhoofd, kunnen we er vanuit gaan dat over tientallen jaren het echte Nederlands volgens mij is verdwenen.

Cerny Dul

Op zaterdag besloten(zie terugblikken) en vandaag een vrijstaand huisje gevonden voor 9 personen in een niet zo toeristisch skigebied in het Reuzengebergte van Tsjechië. Voor mij is dit een nieuw terrein om te verkennen. Nooit geskied of zo. We gaan met 5 personen, dus is in iedergeval het lachgehalte groot....

Terugblikken

Terugblikkend op de afgelopen dagen: de zgn. "kerststress" is aan mij voor bijgegaan. In de plaats kwam het emotioneel afscheid nemen van mijn zaterdagochtend programma. Ik was helemaal voorbereid, maar waar je nooit op voorbereid bent zijn de verrassingen die je te wachten staan. Zoals een bezoekje van manlief en zoonlief omstreeks 08.15 uur in studio. De morele steun van mijn gezin heeft mij heel goed gedaan. Alleen mijn praatje op het eind werd verstoord door mijn eigen stem die de emoties van afscheid nemen niet echt aankon...Van het bestuur van de omroep kreeg ik na afloop van de uitzending een grote bos bloemen, en van mijn eigen mannen ook een boeket in de kleuren van de omroep en een tegoedbon om me te laten verwennen......heerlijk vooruitzicht.

Maar een ander soort stress kwam op die zaterdag erbij. In een opwelling is besloten om met 5 man op wintersport vakantie te gaan. Niet de opwelling is de stress maar het zoeken naar een accomodatie. Wordt vervolgd. Want op 2e kerstdag(vandaag) kan je geen reisbureau's te pakken krijgen.

December Stress

Druk, druk,druk.....iedereen in de stress. Hier een kerstborrel, daar een etentje, met het werk iets gezelligs doen,noem maar op. Cadeautjes kopen, bijzonder voedsel in huis halen, straks uren in de keuken staan...Zucht. Ik kreeg laatst van iemand te horen dat het zgn kerstgevoel iets is dat je mee moet hebben gekregen bij je opvoeding? Ik kan het kerstgevoel waar men het altijd over heeft niet in combinatie brengen met de geur van dennebomen of de geur van gebakken appels of liedjes zingen bij een opgetuigde boom. Ik denk dat ik hiervoor te nuchter ben en gewoon geloof dat alle andere 363 dagen van het jaar ook bijzonder zijn en dat je ZELF dat speciale gevoel kan geven. Elke dag is voor mij bijzonder. In mijn beleving heeft elke dag een herinnering die je bij je draagt en die elk jaar weer "gevierd" of "herdacht" wordt terwijl er zelf nog meer herinneringen worden toegevoegd naarmate wij ouder worden.....

De Kortste Dag

De kortste dag van het jaar "21 december". Vier dagen voor het bekende familiefeest. Gisteren las ik zowel in de krant als op het internet en in mijn favouriete magazine dat maar liefst 85 procent van de Nederlanders kerst dit jaar viert met familie. De meesten zien er ook naar uit, vooral wegens de gezelligheid.Er wordt geconcludeert dat er maar weinigen, 19%, er tegenop zien en klagen over de gezamenlijke kerstviering als een verplichting. Hierbij wordt er vanuit gegaan dat de banden met de familie het sterkste zijn. Daarbij wordt volgensmij vergeten dat er talloze mensen zijn die geen sterke familiebanden hebben of zelfs helemaal geen. Hierbij wordt er ook geen rekening gehouden dat je de dagen door zou willen brengen met vrienden. Ik blijf dit zelf nog steeds als een verplichting zien. Het lekkere eten, een boom, lichtjes daar heb je niet 25 en 26 december voor nodig!

SOS

Het is alweer en paar dagen geleden dat op de school van onze zoon het jaarlijks terugkerend "Stedelijk On Stage"(SOS) werd gehouden door en voor de leerlingen. Van de onderbouw tot de bovenbouw werden door de getalenteerde leerlingen, zang, cabaret, toneel en tenslotte rap gebracht. Als ouder vind je het altijd wel bijzonder om te zien hoe je kind zich ontpopt als een rasechte artiest....

Specialisten

Wanneer je de vakbladen ook openslaat, lees je dat in Nederland momenteel sprake is van een groot tekort aan netwerkspecialisten. Uit onderzoek van IDC blijkt dat dit tekort de komende jaren alleen maar zal toenemen. In 2008 zoekt Nederland maar liefst 16.700 netwerkspecialisten. Dit jaar is er een tekort van 6.100 specialisten. Het groeiende tekort wordt onder meer veroorzaakt doordat er in Nederland slechts 1 hbo-opleiding is op dit gebied: de opleiding Netwerk Infrastructure Design van de Hogeschool Zuyd. De vraag overtreft het aanbod en staan bedrijven in de rij om studenten binnen te halen. Ben je eenmaal een netwerkspecialist dan wordt er flink veel voor je geboden. Zo is mij verteld dat er nog geen eens 100 VB.NET Specialisten zijn in Nederland waarvan er enkelen vrouw. In de huidige tijdsgeest kunnen we eigenlijk niets zonder deze mensen. En waar halen wij ze vandaan? Meer opleidingen, meer sturing vanuit het onderwijs om onze toekomst op dit gebied veilig te stellen?............

Regenboog

De regenboog bevat alle kleuren van het spectrum. Al heel jong leer je dat wanneer zonlicht in een bepaalde hoek wordt afgebroken(of door een spiegel of iets anders doorzichtig) je "wit" licht kan zien. Of tewel de kleuren van het spectrum. Wanneer je dit lichtverschijnsel van het ene op het andere moment plotseling kan aanschouwen lijkt het wel of alles in een ander perspectief is en je letterlijk het eind van die regenboog zou willen vastpakken. Vandaag zag ik een hele regenboog waarbij de kleuren zo duidelijk waren dat het pijn deed aan de ogen. In sommige culturen heeft het zien van dit spectrum een betekenis. Voor mij is het aanschouwen hiervan altijd heel bijzonder en deel dat altijd ogenblikkelijk.
Volgens de bijbel is de regenboog een teken van God aan de mensheid. Volgensmij is de regenboog een teken dat het leven mooi kan zijn en dat je daaraan wordt herinnert.

Vrijetijdsbesteding

Vandaag was ik vrij en van alle dingen die ik had willen doen heb ik de helft niet eens gedaan. En wat ik eigenlijk voor mezelf in petto had toen ik vanochtend opstond was: lekker met een boek waarin ik was begonnen verder te gaan. Maar ja, dan zijn er andere zaken die ook aandacht vereisen. Voor de radio heb ik in iedergeval het zover dat de programmering voor de extra uitzendingen op 2e Kerstdag, Oudjaar bijna definitief zijn. Voor de Top 100 op Nieuwjaarsdag moet er nog het een en ander gebeuren, maar ik heb goede hoop. Want het uitzoeken van de biografieen van diverse artiesten kost ook enige tijd. Gelukkig heb ik een link gevonden waar dit allemaal reeds uitgewerkt is. En anders hebben we nog steeds google.

Verliefdheid

Verliefd zijn, dat zijn we allemaal wel één of meerdere keren in ons leven. Volgens wetenschappers komen een hoeveelheid van bepaalde eiwitten in het bloed vrij. Ook wel genoemd neurotrofines, zij zijn medeverantwoordelijk voor lichamelijke tekenen van verliefdheid, zoals de 'vlinders in de buik' en zweterige handen De romantische liefde ook wel genoemd.
Komende week heeft onze zoon zijn eerste afspraak met het meisje waar hij al enige tijd verliefd op is. Hoewel het meisje nog niet echt weet of dit wat zal worden, gaan zij zoals het bijna altijd gebeurd elkaar beter leren kennen. Iedereen maakt dezelfde levensfases op zijn of haar manier door. De één merkt er niets van en de ander die moet ermee leren omgaan.

De meeste van mijn/onze vrienden zijn allemaal in de 30, die kunnen alles en willen alles: een goede baan, een leuke partner en een sociaal netwerk. Dertigers hebben over het algemeen een positief beeld van zichzelf. Maar volgens velen heerst er ook twijfel. Veel dertigers vragen zich regelmatig af ‘is dit nu alles?’, “Waar doe ik het allemaal voor?” en “Wat wil ik eigenlijk zelf?”. Je zou zo kunnen zeggen dat dit bij het maken van keuzes past. Er wordt beweerd dat meer dan de helft de weg een beetje kwijt is in wat ook alweer belangrijk was. Een deel denkt dat het leven nog moet beginnen en verwacht nog een switch te maken door iets totaal anders te gaan doen.

Als niet-dertiger denk ik dat er een nieuwe tijdsgeest is. De huidige dertigers zijn vaak heel vroeg met hun carrière begonnen, waar het vroeger zo was dat de carrières pas na je 30ste werden gemaakt. Maar ook denk ik dat het zeker te maken heeft met alles willen hebben. Een relatie, gezin, seksleven, hoeveelheid aan vrije tijd, carrière en niet vergeten het inkomen. Om terug te komen op het begin: verliefdheid, overkomt je, je handelt ernaar of niet en de keuze is gemaakt. De keuze voor het leven…..die heb je altijd nog zelf in eigen handen.

Weekendje Fiksen

Als je dus je weekend anders doorbrengt dan anders kom je op dit soort van uitprobeersels. Het uploaden via Picasa2. Zo zal in de toekomst op mijn blog misschien meer plaatjes te zien zijn.

Dit plaatje hebben we weer bij toeval in mijn computer gevonden, de cd hiervan ligt in het cd rek maar... zonder cd cover.

Maar ook vandaag weer speciaal voor mij en mijn hobby heeft manlief een leuke banner gemaakt voor de omroep. Misschien toch een © er op laten plaatsen???

Weekendje Niksen

Dit weekend heb ik een heerlijk als vanouds weekendje gehad. Zaterdags met manlief shoppen (kleding en schoeisel kopen voor en met mijn manneke is niet iets wat je als leek zou moeten ambieeren, tenzij je in overvolle zaken een discussie wil voeren over het waarom wel of waarom niet ergens voor gaan; en zoals zoonlief zegt wanneer hij iets nieuws nodig heeft: "met mijn moeder schoenen kopen is vragen naar een gratis ticket to hell"), 's avonds met allebei mijn mannen en vrienden van zoonlief naar het spiksplinternieuwe theater in Zutphen en zondags ongelovelijk lang uitgeslapen. Ondanks de hoofdpijn die ik er van heb overgehouden is het heel goed bevallen. Het zijn de kleine dingen die een mens weer doet opknappen van de stress van alledag. Verheug mij op onze komende vakantie die zoals elk jaar weer een verrassing is.

Bloggen

Ik ben een beetje achter geraakt met mijn overpeinzingen: in de Adformatie van 1 dec. j.l. stond een interessant stukje over Blogbedrijven die steeds vaker op jacht gaan naar adverteerders en dus serieuze concurrentie voor de gevestigde media vormen. Ja, en waarom viel mij oog hierop? Omdat je op goed bezochte weblogs marketeers namelijk inzichten in doelgroepen en trends kan geven. Zelfs op mijn eigen weblog zou ik die mogelijkheid kunnen bieden ener ook nog geld aan verdienen. Interessant om bloggers in een soort loondienst te nemen. Kijk maar om je heen, bij de Volkskrant,PlanetInternet etc. allemaal hebben ze een weblog afdeling.

De Beslissing

Het is nou echt gebeurd. De aanmelding voor de Hoge School is door zoonlief getekend en op de bus gegaan. Pffff..even wennen aan het idee. Iets wat ook heel nieuw is, is de studiefinanciering, tenminste voor mij. Hmm..nog aan het bedenken hoe wij de prestatiebeurs en onze eigen ouderbijdrage gestalte moeten geven. Misschien wij de boeken en de aanschaf van een laptop(vereiste voor het bezoeken van de school voor de journalistiek) en zoonlief zelf collegegeld laten betalen of juist andersom. En ja natuurlijk niet vergeten de autorijlessen over 1 jaar. Tja.. eerst foetus, dan baby, peuter, kleuter, tiener/puber allemaal ander soorten van zorgjes en uitgaven. Te bedenken hoeveel wij in onze kinderen investeren, genomen over de periode tot hun 18e levensjaar. Bij de 1 gaat het makkelijker dan bij de ander. Wij hebben als ouders 1 doel, namelijk de taak dat ons is toevertrouwd te volbrengen door oprechte,respectvolle en gelukkige volwassen mensen van onze kinderen te maken.

When The Rain Begins To Fall

Wat doe je op een regenachtige dag? Op een regenachtige woensdagavond? Geen verplichtingen, niets moet, geen mannen om je heen, enkel alleen een dvd tje, genoeg chips en lekker met je vriendin op de bank "beppen" en af en toe kijken naar de film "Save The Last Dance". Zoals mijn lieve wederhelft altijd zegt: echt een "lekkerluiwezenmoment"...Zeker welverdiend na een lange werkdag.

Het Licht vervolgt

Had ik het gisteren over het licht dat iedereen bij zich draagt. Een nobele wens die ik graag bij iedereen wil zien. Maar om in "het licht" te blijven. In december wordt het Kerstfeest gevierd door velen. Wat wordt er eigenlijk gevierd? Samen met familie gezellig vrij en lekker eten of toch, de geboorte van het kindje Jezus volgens het christelijk geloof? Maar ook het Chanoeka feest wordt in december gevierd, het feest is een feest waarbij licht (en dan ook de chanoeka-lamp, de chanoekía) een bijzondere rol speelt.
Chanoeka betekent ‘inwijding’; men viert de her-inwijding van de tempel in het jaar 164 voor Christus. Wat beiden gemeen hebben zijn de vieringen in familiekring en het geven van cadeautjes. Het licht waar ik het over heb, is het verschil die je voor een ander kan zijn.

Het Licht

Terwijl al het sinterklaas gebeuren aan mij voorbij gaat,zie ik hier en daar mensen zich reeds voorbereiden voor de Kerstdagen. De Kerstbomen en verlichtingen worden van zolder gehaald, of de nieuwe kleurtrend wordt aangeschaft en zie hier "het licht" in de duisternis. Geef toe dat het buiten gauw donker is, maar het licht draag je volgensmij bij jezelf.....

Smooth Mood

's ochtend vroeg opstaan op de zaterdag om je klaar te maken voor een radiouitzending. Nog 3 weken dan valt voor mij het doek als programmamaker. Heel dubbel ben ik daarin wanneer ik in de auto stap. Het vooruitzicht om straks de zaterdagochtend anders te beginnen..,maar aan de andere kant niet meer een eigen programma hebben, geen eigen inspraak, zal daaraan moeten wennen. Dit is een keuze die gemaakt is, waarbij er af en toe nog wel twijfels bestaan, maar telkens als ik terugkom bij de echte reden, dan weet ik dat dit een verstandige keuze is. "Time-out" zoals dat heet. Terwijl ik aan het schrijven ben, volg ik tegelijkertijd de live show van Sade (september 2001)en heel toepasselijk en compassioned brengt zij "Smooth Operator" op haar blote voeten! En waarom deze link? Een goede presentatie en act kan alleen heel smooth gaan als je van jezelf weet dat je steengoed ben. En helaas heb ik dat gevoel niet gehad.....Ik denk dat ik mezelf met chocoladeletters een lekkere wollen deken, weekendkranten en "Slaap met me" van J.Briscoe dit weekend ga wikkelen in wat men noemt "onderduiken".

Welles, Nietes

Ik vraag mij vandaag af of wij met z'n allen wel eens stil staan bij de dingen die we zeggen of niet zeggen, handelingen die we doen en niet doen. Niet zozeer het doen of niet doen, maar juist de inpact die het doen of niet doen, zeggen of niet zeggen heeft op een ander persoon. Hoe vaak denken we alleen aan onszelf en soms aan een ander? Hoe vaak denken we eraan dat een woord of handeling kan leiden tot iets groots of juist ondefinieerbaar? Ik zie het als een sneeuwvlokje dat naar beneden dwarreld, vorm krijgt en op weg naar beneden alleen maar groter en groter wordt met een alles verwoestende werking. Of zie ik dit toch te visionair of ben ik gewoon aan het bazelen?

Waar -Niet Waar

Vandaag is het precies een week geleden dat wij te maken hadden met een extreem winterse inval. Nog steeds kan je om je heen kijkend de stille getuigen waarnemen. Op veel weilanden ligt er nog een pak sneeuw. Te vergelijken met de vasthoudendheid die een mens kan hebben, maar vaak moet laten varen om verschillende uiteenlopende redenen. Zo ook deze sneeuwpak die eens zal smelten en verdwijnen. Heel kort door de bocht misschien, maar hoe vaak komen we terug op onze besluiten, hoe menselijk is dat. Of is dat een teken van zwakte of juist karakter hebben? Voortschreidend inzicht?? Of lariekoek en is dit niet te vergelijken?

Doodgewoon

Veel dingen kun je samen doen als je wilt. Samen slapen, samen eten, samen vrijen, samen doen waar je zin in hebt. Het enige dat je alleen doet is dood gaan. Een Russische gezegde luidt:“Zelfs de dood krijgen we niet voor niets, hij kost ons het leven”. Bij de dood moeten we inderdaad ons kostbaarste bezit inleveren.
[Als de dood zo’n lekker ding zou zijn als Joe Black (Brad Pitt) in de film ‘Meet Joe Black' dan zou het een stuk aantrekkelijker worden om het tijdelijke met het eeuwige te verruilen. ]

Vandaag is het Wereld Aids Dag en overal wordt er aandacht aan geschonken en in dat teken dacht ik om iets over de dood te schrijven. Het maakt deel uit van het leven. En hoewel we het niet snel toegeven, lezen we (stiekem) de overlijdensadvertenties elke dag.
Ik heb in mijn leven vaak te maken gehad met de dood. Op wat voor moment hij ook komt, het is altijd te vroeg. Je wilt de mensen om wie je geeft immers zo lang mogelijk bij je houden. Ik vind het wel een mooie gedachte dat iemand pas écht dood is als je hem/haar bent vergeten; ‘hij/zij blijft in ons voort leven.’ Alleen het stoffelijke is niet meer.