Derrière en het leed

Kan nauwelijks zitten op mijn derrière. Ik heb namelijk de afdaling van de trap in snelvaart genomen. Gelukkig niets gebroken, wel hier en daar wat gekneusd.Niet dat ik zocht naar een artikel voor de weblog. Nee, integendeel. Mijn gedachten waren bij de afdaling bij minder prettig nieuws dat ik in de afgelopen 24 uur heb vernomen. Een vriendin van mij zat afgelopen weekend voor de zoveelste keer met beide dochters bij de eerste hulp, en een vriend heeft afgelopen week met een verlies te maken gekregen.
Kom ik weer bij mijn stelling van gisteravond: “Stel dat je op een dag iets of iemand dat je dierbaar is kwijtraakt.” En dit brengt mij meteen bij het volgende waarin ik sterk geloof: “Niets overkomt iemand of gebeurd zonder reden”. Terwijl wij het leven van alledag leven en heel vaak niet stilstaan bij wat wij echt voelen en opmerken wat subtiel om ons heen gebeurd. Niet alleen overkomen of gebeuren dingen ons met een geconditioneerd negatief gevoel. Integendeel, vaak heeft iets moeten plaatsvinden voor iets anders in de toekomst. En die iets anders kan goed zijn. Ik geloof daar in.